Funkcjonariusz niemiecki (prawdopodobnie z gdańskiej Policji Krajowej) stoi na placu przed Dworcem Głównym w Gdańsku w jednym ręku trzymając karabin, a w drugim tabliczkę z napisem "HALT! / Gefahr ! Es wird scharf geschossen" (niem. "Stać ! Niebespieczeństwo ! Możliwy silny ostrzału"). Ubrany w strój policyjny, na głowie ma okrągłą czapkę z szerokim denkiem. Dalej drugi funkcjonariusz, podobnie ubrany, z karabinem pod pachą. W głębi budynek Dworca Głównego z półkolistym witrażowym oknem nad wejściem i wieżą zegarową. U góry druty trakcji tramwajowej. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-6-5

Nieistniejący kościół Zbawiciela (ewangelicki) na Zaroślaku Wewnętrznym, bezpośrednio nad Kanałem Raduni, na wprost mostu przerzuconego przez kanał. Kościół wybudowany w latach 1695 - 97 przez Bartela Ranischa z wieżą zegarową od strony wschodniej i prezbiterium skierowanym na zachód. Jednonawowy, w konstrukcji szkieletowej. Miał cechy budowli barokowej, po przebudowie w XIX w. nadano mu cechy nawiązujące do gotyku. Zburzony w marcu 1945 r. Pozostała tylko podstawa wieży. Przez jakiś czas mieścił się w niej butik "Stary Dzwon".

Zdjęcie z lotu ptaka ukazuje budynki dworca Gdańsk - Główny z charakterystyczną wieżą zegarową. Powyżej dworca widoczny teren Grodziska.

Dworzec Gdańsk - Główny wybudowany na przełomie XIX i XX w. w stylu historyzującym z wieżą zegarową, nakrytą hełmem inspirowanym na zwieńczeniu wieży gdańskiego kościoła św. Katarzyny.

Podwale Grodzkie - ulica powstała na terenach po niwelacji nowożytnych fortyfikacji miejskich. Wzniesiono przy niej reprezentacyjne gmachy np. hotele. Ulicą poprowadzono tory tramwajowe. W głębi widoczne są budynki należące do Dworca Gdańsk - Główny z charakterystyczną wieżą zegarową.

Obecna ul. 3 Maja (Promenade), która wiedzie u podnóża wzniesienia zwanego Grodziskiem - od strony wschodniej. Na pocztówce widoczne są zabudowania Dworca Gdańsk - Główny wraz z charakterystyczną wieżą zegarową. Znajdują się one na wschód od omawianej ulicy, którą wytyczono wzdłuż krawędzi dawnej fosy; w fosie poprowadzono tory kolejowe.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Centralny plac Wrzeszcza wykształcił się do końca XVIII w. w miejscu zbiegu dróg. Widać charakterystyczną wieżę zegarową.