Wylot Kastanienweg (ul. Lendziona) na Hauptstrasse (al. Grunwaldzka), widok od skrzyżowania z Eschenweg (ul. Jesionowa), ok. 1905 r. W narożnej kamienicy z wykuszem (po lewej stronie) przez krótki czas działał sklep mięsny Maa Mullera.

Sklep mięsny Alexandra Redmanna mieszczący się w Nowym Porcie (Neufahrwasser) na dzisiejszej ulicy Na Zaspę 45.

Lubichowo- wieś gminna w powiecie starogardzkim, położona na północnym skraju Borów Tucholskich. Widoczny na pocztówce budynek, będący własnością J. Paweltza, pełnił wiele funkcji. Mieścił się w nim lokal z dużą salą restauracyjną, hotel i sklep tekstylny.

Zblewo- kociewska wieś gminna w powiecie starogardzkim. Na pocztówce z początków XX wieku widzimy hotel Ernsta Gunthera w Zblewie. W budynku funkcjonowała także restauracja i sklep kolonialny.

W lewym górnym rogu okazały dom rodziny Rohde (istnieje do dzisiaj Leszkowy nr 42). W prawym rogu kościół i nieduży budynek z końca XIX wieku, w którym mieściła się szkoła i organistówka (dzisiaj Leszkowy nr 23). Zdjęcie dolne przedstawia gospodę i sklep Gustawa Goergensa. Przedtem działała tu gospoda Gasthaus zur Deutchen Reichshalle (Gospoda pod Niemieckim Parlamentem). Budynek nie zachował się. Stał na parceli Leszkowy nr 31.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.