Hotel Continental znajdował się przy Podwalu Grodzkim (Stadtgraben), na rogu Elżbietańskiej. W głębi kościół pw. św. Józefa.

Ul. Na Piaskach i kościół św. Katarzyny w zimowej scenerii. Widoczny też Kanał Raduni i Wielki Młyn.

Karta pocztowa, będąca jednocześnie formularzem do zamówień ze starogardzkiej gorzelni Hermana Aleksandra Winkelhausena. Firma słynęła ze znakomitej jakości wódek gatunkowych, winiaków i koniaków.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Skórcz- miasto na Kociewiu w powiecie starogardzkim. Na pocztówce przedstawiono budynek Hotelu Stentzel.

Widok z tarasu przystani promowej na Westerplatte na nabrzeże Nowego Portu. Pośrodku kościół Wniebowstąpienia. Obieg 1920 r.