Wejście wraz z ozdobnym portalem (wykonanym przez Daniela Eggerta) do Ratusza Głównego Miasta przy ul. Długiej.

Pomnik polskiego króla Augusta III, wzniesiony w roku 1755 przez gdańskich kupców. Zaginął w 1945 roku, została tylko krata z bramki okalającej posąg. Na pocztówce pomnik stoi jeszcze we wnętrzu Dworu Artusa. Po prawej stronie widoczny fragment pieca kaflowego.

Fontanna Neptuna i Dwór Artusa widok z Długiego Targu. Z prawej strony stoi powóz. Widoczna pierzeja Długiego Targu ze Złotą Kamienicą. Obieg 1920 rok.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Nocny widok na Długi Targ, w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Widok na Ławę Malborską i Szyprów Na dole figura króla Kazimierza Jagiellończyka.