Kartka pocztowa przedstawia defiladę statków i łodzi na Motławie z okazji uroczystości prezentacji flag i sztandarów. Na Moście Zielonym zgromadzili się ludzie podziwiający jednostki pływające.

Długie Pobrzeże zwane do 1945 r. Długim Mostem. Widoczne kamieniczki ze sklepami na parterach. Przystań dla parowych statków pasażerskich w pobliżu Żurawia. Widoczna charakterystyczna wieżyczka Domu Towarzystwa Przyrodniczego obok Bramy Mariackiej.

Nocny widok na Motławę i Długie Pobrzeże. Z prawej strony Wyspa Spichrzów, a w oddali Wyspa Ołowianka.

Widok z Mostu Zielonego w kierunku wejścia do portu. W głębi spichlerz Królewski.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Zieloną Bramę i Zielony Most. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.