Fragment Parku Oruńskiego. Założenie ogrodowe wraz z dworem było począwszy od XVI w. własnością gdańskich rodów patrycjuszowskich np. rodziny Czirenberg. W międzyczasie kolejni właściciele urządzili tu punkty widokowe, stawy, ścieżki. W 2 poł. XVIII w. urządzono tu ogród botaniczny z roślinnością tropikalną i śródziemnomorską. Park i dwór zniszczone w 1813 r. Kolejny właściciel Friedrich A. Th. Hoene odbudował dwór, przywrócił świetność parku. Ostatnia właścicielka - Emily Hoene przekazała w 1917 r. posiadłość miastu. Stąd przedwojenna nazwa parku: Hoene - Park.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - kaskada na Potoku Oliwskim. Jest to pozostałość (podobnie, jak pagórki, kręte ścieżki, altana, groty szeptów i in. ) po działalności ogrodnika Saltzmanna, który na przełomie XVIII i XIX w. ówczesnemu założeniu parkowemu nadał cechy chińskiego ogrodu.

Grudziądz - miasto położone na prawym brzegu Wisły. Na zdjęciach: - zespół spichlerzy dobudowanych do murów miejskich w XVII-XVIII w., w głębi wieże: ratuszowa i gotyckiego kościoła - pomnik na miejscu egzekucji 10 zakładników rozstrzelanych przez hitlerowców 29.10.1939 - park - rynek - fasada kościoła pojezuickiego 1682-1715 - fragment osiedla im. Mikołaja Kopernika

Ujęcie Parku Oliwskiego od strony południowej. Początkiem dzisiejszego parku był przyklasztorny ogród założony przez cystersów.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Teren 13 ha, pomiędzy ul. Opacką a Opata Rybińskiego. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , kiedy to przy rezydencji opackiej powstał ogród. W XVIII w. z inicjatywy opata Rybińskiego powstał rokokowy ogród; dalsze przekształcenia tego terenu dotyczą przełomu XVIII i XIX w. i są związane z pracami ogrodnika Saltzmanna. Na pocztówce pokazana jest jedna z alej parkowych z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami, którą spaceruje kobieta z dzieckiem.

Widok ul. Głównej (Hauptstrasse). Widoczny zakład fryzjerski Paula Plegera.Wzdłuż ulicy tory tramwajowe linii nr 6 łączącej Orunię ze Śródmieściem.Z całego szeregu budynków do dzisiaj zachował się jednopiętrowy dom na końcu,zasłonięty drzewami i wozem konnym (Trakt Świętego Wojciecha nr 72). Między budynkami po prawej znajduje się wjazd na obecną ul.Dworcową.