Żołnierze z 17. pułku artylerii ciężkiej wraz ze swym dowódcą (o nazwisku Hapmann). Wojska te stacjonowały od 1911 r. w koszarach w Nowym Porcie przy ob. ul. Oliwskiej. W 1911 r. wybudowano na Stogach stanowiska artyleryjskie: dwie baterie - Wiejską (w rejonie ob. terminala DCT) oraz leśną - w lesie na wschód od ówczesnej wsi Stogi. Wtedy skierowano do ich obsługi żołnierzy ze wspomnianego oddziału. Stacjonowali oni w specjalnie wybudowanym baraku, widocznym na zdjęciu. W 1916 r. jednostkę tę wysłano do działań bojowych na frontach I wojny światowej.

Ujęcie latarni morskiej i Góry Pilotów wykonane z drugiej strony kanału portowego. Piloci portowi przebywali tu całą dobę, gotowi do wprowadzenia statku z redy do kanału portowego.

Nabrzeże kapitana Ziółkowskiego (nazwa obecna) w Nowym Porcie, od strony morza. W głębi widoczna latarnia morska.

Ewangelicki Kościół Wniebowstąpienia był wyświęcony 19 stycznia 1905 r. Wieże miały wysokość 61,5 m. Ulica Oliwska 2 (Olivaerstrasse).Obieg 1924 r.

Artillerie Kaserne I, koszary artyleryjskie I, usadowiły się między Wallgasse (ul. Wałowa) a Kanałem Raduni (Hohe Seigen, ul. Rybaki Górne). Zostały wybudowane dla 16 pułku artylerii polowej, budowę ukończono w 1883 roku. W latach 1891-1920 stacjonował tu Zachodniopruski Pułk Artylerii Polowej Nr 36.

20 XII 1808 r. zostały utworzone dwa pułki huzarów: 1. Przyboczny Pułk Huzarów (stacjonował w Gołdapi) i 2. Przyboczny Pułk Huzarów im. Królowej Prus Wiktorii (z siedzibą w Starogardzie Gd.). Pierwszy z nich 7 V 1817 r. otrzymał nowy garnizon w Gdańsku. Od 1861 r. określano go jako 1. Przyboczny Pułk Huzarów Nr. 1 Po połączeniu obu pułków huzarów przybocznych otrzymały one na garnizon nowe koszary we Wrzeszczu. Uroczystość wmaszerowania wojsk do tych koszar odbyła się 14 IX 1901 r. w obecności cesarza Wilhelma II.