Szesnastowieczna Brama Stągiewna wzniesiona u wschodniego wylotu ul. Stągiewnej. Przed nią rozpoczyna się Most Stągiewny łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami.

Na pierwszym planie widoczny nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników. Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Na drugim planie Baszta Stągiewna i ulica Motławska.

Większa baszta Bramy Stągiewnej zwana Stągwią, jest ceglaną budowlą: wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m, średnica około 12,6 m. Grubość muru w przyziemiu to 2,5 m od strony zachodniej i około 4 m od strony wschodniej.

Widok na Bramę Stągiewną (Milchkannengassentor) i Most Stągiewny, prawdopodobnie z Mostu Rogoźników,

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Stągiewka, inaczej Konwia Śmietanowa, też miała kiedyś dach stożkowy. Obecnie ma dach pulpitowy, jednospadowy. Na ostatniej, siódmej, kondygnacji Stągwi umieszczano armaty.