Zdjęcie wykonano podczas odgruzowywania Długieg Targu. Na drugim planie ruiny Bramy Zielonej. Na pierwszym planie kobiety pracujące przy porządkowaniu ulicy. Kobiety są pilnowane przez (prawdopodobnie) strażniczkę z karabinem w rękach. Kobieta pilnująca brygadę prawdopodobnie więźniarek niemieckich to Rosjanka (sądząc po ubiorze i rysach twarzy).

Widok z Mostu Zielonego w kierunku wejścia do portu. W głębi spichlerz Królewski.

Widok na Zieloną Bramę i Zielony Most. Za mostem Długie Pobrzeże i Dom Przyrodników. Na moście piesi i wozy konne.

Stan Bramy Zielonej po wojnie. Widać ustawione podpory. Miejsce, na którym stoi brama, należy do najważniejszych w historii Gdańska. Tutaj od wieków krzyżowały się dwie główne arterie miasta – wodna i lądowa, tu funkcjonowała najstarsza przeprawa przez Motławę. Pierwszy most, zwany mostem Kogi istniał już w 1357 r. Obok stała wielka waga miejska (mała była pod Ratuszem). W kronikach zanotowano zawalenie się mostu, już zwodzonego, w 1512 r., przy czym „utopiło się wiele osób”.

Kamienice stojące tyłem do Motławy, a przodem do ulicy Powroźniczej. Widok obejmuje wspaniałą panoramę części Gdańska, lekko w głębi po prawej stronie widoczna Brama Zielona i Most Zielony.

Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Zieloną Bramę i Zielony Most. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.