Archikatedra św. Trójcy widziana od strony zachodniej. Charakterystyczna fasada z portalem głównym pochodzącym z końca XVII w. oraz dwiema wieżami nakrytymi szpiczastymi hełmami. Przez kilkaset lat był to kościół klasztorny cystersów (przybyłych do Oliwy w 1186 r.), po kasacie zakonu kościół parafialny katolicki, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - katedralny. Obecnie podniesiony do rangi archikatedry.

Ambona została wykonana w drewnie lipowym, pokryta szlachetnym czarnym kolorem, zdobiona licznymi złoconymi kartuszami.

Część przypór Archikatedry Oliwskiej jest schowana wewnątrz świątyni. Katedra, podobnie jak inne opactwa cysterskie, architektonicznie podlega typowym cysterskim regułom budowania. Zasady, jakimi kierowali się cystersi wywarły zauważalny wpływ na lokalizacje opactw, ich architekturę, a także gospodarkę. Na pierwszy plan zawsze wysuwała się prostota i funkcjonalność całego założenia.

Stan powojenny Archikatedry Oliwskiej. Zachował się oryginalny wjazd na teren klasztoru. Obecnie nie istnieje. Z prawej strony szafarnia.

Pocztówka przedstawia bramę w ceglanym murze otaczającym Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Z jednej strony brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. Na zdjęciu widać spacerujące postacie, które wychodzą z parku. Pocztówka w obiegu od 11 VIII 1909 r.

Stary wygląd muru otaczającego Archikatedrę Oliwską. Widok od strony ul. Bp Nowickiego. Obecnie furtka posiada inny kształt i nie ma wejścia z prawej strony.