Widok na bramę w Parku Oliwskim. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków.

Zdjęcie z lotu ptaka pokazuje katedrę oliwską pw. św. Trójcy, Pałac Opatów oraz Park Oliwski.

Pocztówka przedstawia prospekt organowy (z 1763 - 88) znajdujący się w nawie głównej archikatedry św. Trójcy. Było to dzieło Michała Wulffa, przebudowane następnie (pod koniec XVIII w. ) przez gdańskiego organmistrza, Friedricha Rudolfa Dalitza. W latach 1863 - 65 poddano je kolejnej przebudowie, czego dokonał Friedrich Kaltschmidt, organmistrz ze Szczecina. Kościół ten przez kilkaset lat pełnił funkcję świątyni klasztornej, potem - po kasacie cystersów - kościoła parafialnego dla katolików, następnie od 1925 r. - katedry (po ustanowieniu diecezji gdańskiej), zaś po ustanowieniu archidiecezji - podniesiony do rangi archikatedry.

Murowana, ceglana, neogotycka wieża widokowa na Wzgórzu Pachołek ufundowana (w miejsce wcześniejszego pawilonu widokowego) przez cesarza Wilhelma I. Wieża ta została wysadzona przez Niemców 23 III 1945 r. W jej miejsce w 1975 r. ustawiono nową, o metalowej konstrukcji (zmodernizowana w 2009 r.).

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Część przypór Archikatedry Oliwskiej jest schowana wewnątrz świątyni. Katedra, podobnie jak inne opactwa cysterskie, architektonicznie podlega typowym cysterskim regułom budowania. Zasady, jakimi kierowali się cystersi wywarły zauważalny wpływ na lokalizacje opactw, ich architekturę, a także gospodarkę. Na pierwszy plan zawsze wysuwała się prostota i funkcjonalność całego założenia.