Archikatedra św. Trójcy widziana od strony zachodniej. Charakterystyczna fasada z portalem głównym pochodzącym z końca XVII w. oraz dwiema wieżami nakrytymi szpiczastymi hełmami. Przez kilkaset lat był to kościół klasztorny cystersów (przybyłych do Oliwy w 1186 r.), po kasacie zakonu kościół parafialny katolicki, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - katedralny. Obecnie podniesiony do rangi archikatedry.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Kartka pocztowa wydana z okazji upamiętnienia odsłonięcia pomnika (08 maja 1904) ku pamięci poległych niemieckich żołnierzy podczas wojen 1864-70.

Widok na Długi Targ (pierzeja południowa), w głębi Brama Zielona. Wzdłuż jezdni stoi kolumna dorożek.

Zachriasz Zappio kupił dwór w Królewskiej Dolinie w roku 1654. Gościli tu królowie Jan III Sobieski i August II Mocny. Obecnie przedszkole.

Fragment Parku Oruńskiego, który wraz z dworem stanowił własność gdańskich rodzin patrycjuszowskich. W 1813 r. zdewastowany. Kolejny właściciel (od 1814 r.), F. A. Th. Hoene odbudował dwór, zaś park przywrócił do dawnej świetności. Jego córka, Emily Hoene w 1917 r. przekazała posiadłość testamentem miastu. Park został udostępniony mieszkańcom.