Widok na Katownię i Wieżę Więzienną od wlotu ulicy Wojciecha Bogusławskiego. W oddali Złota Brama.

Widok z tarasu Hali Brzegowej w Brzeźnie na molo i męskie łazienki plażowe.

Czarno-biała fotografia przedstawiająca ulicę Mariacką w Gdańsku. Widok w kierunku kościoła z uchwyconą sylwetką. Fotografia została wykonana w latach 30 - po dojściu nazistów do władzy. Na kamienicach powieszone są flagi ze swastykami. Data Powstania: 1933 - 1939 Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, sygnatura: MIIWS/F/14

Fragment Placu Wałowego z nieistniejącą fontanną (zachowały się pozostałości).

Fragment ob. ul. Trakt św. Wojciecha - przed II wojną światową ten odcinek nosił nazwę Stadtgebiet (przebiegał przez teren historyczny określany mianem Chmielników). Na zdjęciu widzimy eleganckie domy ze sklepami w przyziemiu. Wzdłuż ulicy przebiega linia tramwajowa - widoczny jest wagon tramwaju.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.