Wielki Młyn wybudowany na Starym Mieście nad kanałem Raduni w XIV w. W pobliżu widoczny kościół św. Katarzyny, którego początki sięgają XIII w. , czyli rządów książąt pomorskich w Gdańsku.John & Rosenberg

Wielki Młyn i Dom Młynarza stoją na wyspie zwaną Tarczą. Nazwa pochodzi od pisarza - "tarczowego" kontrolującego i spisującego w księdze tarczowej ciężar i jakość zboża przyjmowanego do zmielenia.

Dom Kaznodziejów widać tu w pierwotnym kształcie (układ trzech kamieniczek). Po wojnie dobudowano jeszcze czwarty element.

Pocztówka przedstawiająca Dom Trzech Kaznodziei (niem. St Katharin Pfarrhauser)

Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.