Widok (prawdopodobnie) z Mostu Wapienniczego na Rybackie Pobrzeże i panoramę zrujnowanego miasta. Fotografia pochodzi z albumu pt.: "Gdańsk dawniej a dziś" ang.: "Former and today" autorstwa M. Dobrzykowskiego. W kartonowej kopercie w kolorze szałwiowej zieleni jest 14 zdjęć przedwojennego i powojennego, zrujnowanego Gdańska. Napisy na okładce albumu są wytłoczone i pozłocone.

Jelitkowska plaża w pierwszej połowie XX wieku. Widzimy stojące kosze plażowe oraz licznych wypoczywających letników. W głębi budynek domu zdrojowego (własność H. Konietzko) ze słynącą ze smacznych potraw restauracją.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Szesnastowieczna Twierdza Wisłoujście - widoczna wieża zwieńczona hełmem z końca XIX w. , otoczona wieńcem.

Siedziba Konsystorza Administracji Apostolskiej w okresie WMG, ul. Chlebnicka 2. W latach 1817-37 mieściła się tu Szkoła Mariacka, pod koniec XIX w. mieszkanie urzędnika urzędu stanu cywilnego.

Celebrowanie "Grossen Donnerstag" na jeziorze Pusty Staw w Gdańsku - Stogach. Raz do roku odbywał się festiwal kwiatów na łodziach. Wybierano najładniej udekorowaną łódź.