Rzeźba NMP z Dzieciątkiem z ok. 1430 r. Madonnę otacza wieniec z róż z okrągłymi plakietkami ukazującymi sceny z życia Chrystusa. Znajduje się w kaplicy św. Anny w Bazylice Mariackiej w Gdańsku.

Bazylika konkatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, dawna fara Głównego Miasta. Początki budowy sięgają 1343 r. Budowę zakończono w 1502 r.  Kościół gotycki, trójnawowy, halowy. Największa ceglana świątynia na świecie. Widoczna na zdjęciu ulica w 1378 r. była określana jako „poprzeczna przy wieży” , zaś od 1416 r. - Szewska (po niemiecku Trippenmachergasse, w 1633 r. - Korkenmachergasse). Nazwa ta stanowiła odniesienie do producentów różnego rodzaju obuwia, w tym drewniaków (Korken lub Trippen) nakładanych na pantofle celem ochrony przed błotem i kałużami. Po wojnie zatwierdzono nazwę ulicy „Szewska”.

Widokówka okolicznościowa. Na kartce niemiecki napis: "Wesołych świąt Bożego Narodzenia". Na pocztówce widoczny rysunek przedstawiający Kościół Mariacki zimą.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Potężna bryła średniowiecznego ceglanego kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście widziana z perspektywy ul. Szewskiej (do 1945 r. Korkenmachengasse, czyli wytwórców ochraniaczy zakładanych na buty, a wytwarzanych z korka )

Spojrzenie w głąb ulicy Złotników w kierunku ulicy Szerokiej. Pierwsza z lewej kamienica Wilhelma Bernthala nr 17/18. W 1377 r. była to ulica Ślusarska. Mieszkał tu Henryk Ungeradin, wg którego wizji rozbudowano kościół NMP. Początkowo mieszkali tu kowale i ślusarze, z czasem złotnicy.