Długi Targ początkowo zaliczano do ulicy Długiej. Na przełomie XIV/XV wieku nazywano go "zakątkiem ulicy Długiej", ale funkcjonowała już wtedy również nazwa Targ.

Obszerny hol w Nowym Domu Ławy zwany Sienią Gdańską (Danziger Diele), służył od 1901 r. jako miejsce ekspozycji różnych dzieł gdańskich rzemieślników, w sporej części pochodzące kolekcji Lessera Giełdzińskiego.

Widok na Długi Targ i Ratusz Głównego Miasta.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Widok na wschodnią część Długiego Targu. Największa kamienica to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna.

Wjazd niemieckich żołnierzy przez Zieloną Bramę. Z lewej strony na chodniku stoją ludzie pozdrawiający żołnierzy hitlerowskich. Na budynku Zielonej Bramy zawieszone faszystowskie flagi. Pod zdjęciem podpis: "Jubelnd begrutzen die Danziger die tapferen Soldaten" (Owacyjnie witają gdańszczanie dzielnych żołnierzy). Uwagi: Na odwrocie: "Wjazd żołnierzy niemieckich do Gdańska (ul.Długi Targ)", "inw.35454", pieczęć o treści: " Archiwum Gł. Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce dział dokumentacji Mechanicznej", "Duplikat wolny dla OKGD". Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: IPNGd-13-1-1-42