Rycina Petera Willera z roku 1638 - 1642 przedstawiająca Zieloną Bramę i Zielony Most. Ryciny ilustrowały księgę Reinholda Curicke "Historyczny opis miasta Gdańska” ("Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung") napisaną w latach 1638-1642. Księga została wydana dopiero w 1687. Powodem opóźniania wydania była zawarta w książce krytyka władz Gdańska i pozytywne uwagi o kalwinizmie, którego wyznawcą był autor.

Gdańsk, Główne Miasto. Widok na Starą Motławę. Na pierwszym planie Most Zielony pochodzący z 1883 r. stalowy, na betonowych podporach, umieszczony tu w miejscu wcześniejszego drewnianego, wybudowanego wg. projektu Dirca Danilsa w 2 poł. XVI w. oraz Brama Zielona zbudowana przez Regniera z Amsterdamu oraz Hansa Kramera z Drezna. Most Zielony łączy Długie Pobrzeże z Wyspą Spichrzów (pod nim przepływa Stara Motława).

Widok na Zieloną Bramę i Zielony Most. Opis na kartce: Zielona Brama Kartka pochodzi z albumu złożonego przez R. Czarlińskiego. Album zawiera 11 kartek pocztowych wydanych przez wydawnictwo Stengel &Co., G.m.b.H, Dresden. Okładka albumu tekturowa, kolor bordo. Na okładce znajduje się napis Gdańsk, dane wydawcy i ozdobne, secesyjne motywy roślinne.

Na zdjęciu widoczny jest Most Zielony (którego zachodni przyczółek rozpoczyna się przy Zielonej Bramie), jako zwodzony, dwuklapowy. Dzięki odpowiedniemu mechanizmowi możliwe było podnoszenie przęseł mostu, co umożliwiało żeglugę Starą Motławą nawet dużym jednostkom pływającym.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.