Gdańsk, Dolne Miasto, narożnik ul. Łąkowej i Kieturakisa (niegdyś Śluza). W 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów otwarto szpital katolicki NMP, w którym do 1945 r. posługiwały boromeuszki. Na potrzeby zakonnic oraz chorych dobudowano do szpitala kaplicę, którą z czasem zaczęto rozbudowywać. W ten sposób powstał kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, dostępny także dla katolików niebędących pacjentami. Szpital też był rozbudowywany: powstało skrzydło budynku wzdłuż ob. ul. Kieturakisa.

Drugi budynek po prawej stronie to Szpital św. Elżbiety. Ten neogotycki gmach wzniesiono w latach 1900-1903. Ulica Hallera (Bahnhofstrasse).

Budynki Prewentorium PCK w Dzierżążnie koło Kartuz. Szpital powstał po II wojnie z inicjatywy i na koszt Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Kompleks szpitalny składał się z 34 budynków a jego projektantem był Mats Linnman, Jednocześnie przebywało tu ok. 600 dzieci (głównie chorych na gruźlicę).

Grota z figurą NMP z Lourdes zbudowana w ogrodzie należącym do szpitala katolickiego NMP przy zbiegu ulic Łąkowej i Śluza na Dolnym Mieście. Szpital otwarto 19 III 1853 r. Posługiwały w nim boromeuszki.

Szpital Miejski w Gdańsku, obecnie Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych, widok od ulicy Rogaczewskiego. Obieg 1906 rok. Szpital przy Rogaczewskiego (Sandgrube) był specjalistycznym oddziałem chirurgicznym lazaretu przy Dyrekcyjnej, który powstawał w latach 1885-86 a oddany do użytku, pod koniec 1887 r. W roku 1911 oddział został przeniesiony do nowego szpitala na Dębinkach, natomiast w tym obiekcie znalazły swe miejsce przychodnie i kliniki lekarskie, a także miejski zespół pomocy społecznej. Od 1949 r. mieści się tutaj Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych.

Dawne Sanatorium Leśne, znajduje się obecnie w kompleksie Szpitala Marynarki Wojennej na Polankach, nr 117.