Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Katarzyny (którego początki sięgają XIII w. , czyli czasów panowania książąt pomorskich w Gdańsku) oraz Wielki Młyn (wybudowany w XIV w. przez Krzyżaków). Młyn wzniesiono na wysepce zwanej Tarczą, którą otaczały wody Kanału Raduni - woda z napędzała koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r.

Widok na Dom Młynarza umiejscowiony na wyspie zwanej Tarczą. W głębi kościół św. Katarzyny, czyli popularna Katarzynka.

Widok na Dom Cechu Młynarzy. Zza domu wyziera fragment szczytu Wielkiego Młyna oraz wieża Kościoła św. Katarzyny.

Pożar kościoła św. Katarzyny. Pocztówka przedstawia pożar z 3 lipca 1905 roku. Pożar wybuchł o 6 rano od uderzenia pioruna. Katarzyna była jedynym kościołem w Starym Gdańsku, który nie miał piorunochronu.