Widok na pofranciszkański kościół św. Trójcy, którego budowę zakończono na początku XVI w. Do zachodniej fasady kościoła przylega kaplica św. Anny. Widoczny także na zdjęciu dom kazalnicowy (szachulcowy) osadzony na średniowiecznym murze klasztornym. Pocztówka w obiegu od 8 VII 1931 r.

Ul. Rzeźnicka, a przy niej na pierwszym planie nieistniejąca pierzeja, a w dalszej części po lewej stronie budynek dawnego klasztoru franciszkańskiego (w 1872 r. otwarto w nim Muzeum Miejskie, a po II wojnie światowej - Muzeum Narodowe).

Dom galeriowy przy kościele św. Trójcy. Jedyny zachowany po wojnie w Gdańsku.

Kościół świętej Trójcy i Kaplica św. Anny, widok od strony ulicy Okopowej (Karrenwall). Widoczny dom galeriowy.

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Trójcy (jego fasada zachodnia z charakterystycznym gotyckim szczytem) wraz z kaplicą św. Anny. Kościół św. Trójcy został wybudowany w średniowieczu przez franciszkanów przybyłych do Gdańska na początku XV w. Pierwszy ich kościół powstał w latach 1422 – 31 i nosił wezwanie Wieczerzy Pańskiej. W czasie rozbudowy kościoła i klasztoru (na przełomie XV i XVI w., dobudowano trójnawową halę do pierwotnego kościoła, przeznaczając go na prezbiterium. Wtedy też do nawy południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Anny, w której odbywały się nabożeństwa w języku polskim (po przejęciu świątyni przez luteran, uczestniczyli w nich Polacy tego wyznania). Jednym z zasłużonych kaznodziejów luterańskich posługujących w kaplicy był Krzysztof Celestyn Mrongowiusz. Na zdjęciu uwidoczniony jest też dziedziniec utworzony przez otaczające go budynki kościoła i kaplicy św. Anny oraz średniowieczny mur, na którym od strony północnej osadzony jest dom kazalnicowy. Jest to przykład domów galeriowych budowanych niegdyś w konstrukcji szachulcowej dla ubogiej ludności miasta. Ten zaś wzniesiono na potrzeby Gimnazjum Akademickiego funkcjonującego od poł. XVI w. w dawnym klasztorze franciszkańskim.

Gdańsk, Stare Przedmieście - dawny klasztor franciszkanów, w którym w 2 - ej poł. XIX w. otwarto Muzeum Miejskie (po II wojnie światowej Muzeum Narodowe) oraz szkołę św. Jana. Tu też przeniesiono w 1872 r. Królewską Szkołę Sztuk Pięknych i Rzemiosła Artystycznego.