Rzeźba NMP z Dzieciątkiem z ok. 1430 r. Madonnę otacza wieniec z róż z okrągłymi plakietkami ukazującymi sceny z życia Chrystusa. Znajduje się w kaplicy św. Anny w Bazylice Mariackiej w Gdańsku.

Bazylika Mariacka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ujęcie od strony zachodniej, lata powojenne.

Widok na Kościół Mariacki, prawdopodobnie z wieży Ratusza Głównego Miasta. Pocztówka trójwymiarowa. Na odwrocie stempel pocztowy z datą 30.03.1903 r.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Budowa Kaplicy Królewskiej była możliwa dzięki testamentowi prymasa Andrzeja Olszowskiego. Wprawdzie kaplica nosi nazwę Królewskiej, ale król Jan Sobieski dał tylko 20 000 złotych na jej budowę, a prymas zapisał w testamencie na ten cel 80 000.

Nieistniejące kamienice przy ulicy Piwnej nr od prawej 40-45. Nr 45 poza kadrem.