Pocztówka przedstawia fragment Długie Targu. W głębi widoczna XVI - wieczna Zielona Brama, która zamyka Długi Targ od strony wschodniej. Widoczne dorożki oraz tramwaj.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Pomnik polskiego króla Augusta III, wzniesiony w roku 1755 przez gdańskich kupców. Zaginął w 1945 roku, została tylko krata z bramki okalającej posąg. Na pocztówce pomnik stoi jeszcze we wnętrzu Dworu Artusa. Po prawej stronie widoczny fragment pieca kaflowego.

Wyposażenie Dworu Artusa - Ława Malborska i Szyprów

Wnętrze Dworu Artusa. Z lewej strony Wielki Piec. W roku 1742 Dwór Artusa począł służyć mieszczaństwu gdańskiemu jako giełda. Zachował tę funkcję aż do 1945 r., kiedy legł w gruzach.

Widok na Długi Targ - najbardziej reprezentacyjne miejsce na Głównym Mieście. Widoczny w pierzei północnej Dwór Artusa, opodal Fontanna Neptuna oraz potężna bryła Ratusza Głównego Miasta zwieńczona wysoką wieżą.