Muzeum Pomorza
Cyfrowe Muzeum Dziedzictwa Kulturowego Województwa Pomorskiego
Gdańsk, Dwór Artusa
Obraz pochodzi z ok. 1905 r.  Dodano: 2021-11-08 12:15
  Wyświetlono: 1710      

Gdańsk, Dwór Artusa

Wnętrze Dworu Artusa. Z lewej strony Wielki Piec. W roku 1742 Dwór Artusa począł służyć mieszczaństwu gdańskiemu jako giełda. Zachował tę funkcję aż do 1945 r., kiedy legł w gruzach.

Podobne zasoby:

XX w.

Gdańsk, Dwór Artusa

Model kogi w Dworze Artusa. Zdjęcie z kalendarza z roku 1966.
ok. 1930

Gdańsk, Piwnica Rajców, sala piwna

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa. Na fotografii sala piwna.
ok. 1930

Gdańsk, Fontanna Neptuna zimą

Fontanna Neptuna powstała z inicjatywy Rady Miejskiej i burmistrza B. Schachmanna odlana z brązu w miejskiej ludwisarni na początku XVII w. Znajduje się w najbardziej reprezentacyjnej części Głównego Miasta, w pobliżu Dworu Artusa i Ratusza Głównego Miasta.
ok. 1910

Gdańsk, Długi Targ

Długi Targ otacza 46 parcel. Numeracja okrężna zaczyna się od ulicy Ławniczej (w głębi po lewej)
ok. 1920

Gdańsk, Piwnica Rajców

Historia winiarni Piwnica Rajców sięga początków Dworu Artusa, jeszcze przed powstaniem obecnej formy tego budynku. W 1651 r. piwnica połączyła Ratusz Prawomiejski z wnętrzami Dworu Artusa.
1907-08-23

Gdańsk, Zawalone budynki Chlebnicka 47 i 48

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Informacja dotycząca plików cookies.

Informujemy, iż w celu zapewnienia prawidłowej pracy naszego serwisu oraz dostosowania go do Państwa potrzeb, korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies.

Pliki cookies można kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki.

Dalsze korzystanie z naszego serwisu oznacza, że użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

 Zamknij