Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Złota Brama (oficjalna nazwa od 1967 r.), zwana do 1945 r. Bramą Długouliczną (Langgaser Tor) zamyka od zachodu wylot ul. Długiej. Na zdjęciu widoczna jest wschodnia fasada bramy. Bramę wzniesiono w latach 1612 - 14 wg. proj. Abrahama van den Blocke' a (budował ją Hans Strakowski). Nosi ona cechy manieryzmu niderlandzkiego; kształtem przypomina trójprzęsłowy rzymski łuk triumfalny. Wcześniej na jej miejscu znajdowała się czternastowieczna brama gotycka

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Strona katalogu wydanego przez Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku (Verein zur Erhaltung und Pflege der Bau- und Kunstdenkmäler in Danzig). Katalog przedstawia projekty gdańskich fasad zgłoszone na konkurs w 1902 r.

Na zdjęciu pokazana jest wschodnia fasada Bramy Zielonej, która widoczna jest od strony Mostu Zielonego. Wzniesiono ją w latach 1564 - 68 według projektu budowniczego z Amsterdamu, Regniera, który początkowo kierował jej budową. W 1565 r. nadzór przejął Hans Kramer z Drezna. Brama miała trzy przejazdy; czwarty przebito w XIX w. podczas jej przebudowy. Bramę cechuje bogaty wystrój rzeźbiarski obu fasad. Miała służyć jako rezydencja królewska w czasie pobytu królów polskich w Gdańsku; skorzystała z niej tylko Maria Ludwika Gonzaga, przyszła żona Władysława IV, która drogą morską przybyła do Polski. W sali biesiadnej na drugiej kondygnacji wydano ucztę na jej cześć.