Zamykająca ulicę Chlebnicą Brama Chlebnicka istniała już w 1378 r. W obecnej postaci istnieje od XV wieku. Od strony ulicy zdobi ją lilia - znak książąt gdańsko-pomorskich.

Był to najobszerniejszy i najwyższy budynek mieszkalny dawniejszego Gdańska. Wybudowany został w latach 1568–1570 według projektu Jana Kramera dla Dircka Lylge’go, bogatego kupca rodem z Westfalii, który nad Motławą dorobił się wielkiego majątku.

Widok na ruiny Bramy Mariackiej i obserwatorium z Długiego Pobrzeża. Po prawej stronie fotografii na drugim planie ruiny na Ołowiance. Fotografia pochodzi z albumu pt.: "Gdańsk dawniej a dziś" ang.: "Former and today" autorstwa M. Dobrzykowskiego. W kartonowej kopercie w kolorze szałwiowej zieleni jest 14 zdjęć przedwojennego i powojennego, zruinowanego Gdańska. Napisy na okładce albumu są wytłoczone i pozłocone.

Późnogotycka Brama Mariacka z drugiej połowy XV w. W przyziemiu znajduje się przejazd z herbami: od strony Motławy herb Królestwa Polskiego, któremu „kłaniają się” umieszczone po bokach herb Gdańska i herb Prus Królewskich (tzw. pokłon heraldyczny), od strony ulicy Mariackiej herb Gdańska trzymany przez dwa lwy. Za bramą wznosi się dom Towarzystwa Przyrodniczego, obecnie siedziba Muzeum Archeologicznego.

Karta z publikacji „Alt-Danzig (Charakteristiche Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert)”.

Widok na Długie Pobrzeże - odcinek między Bramą Zieloną a Chlebnicką.