Widok na Bramę Stągiewną (Milchkannengassentor). Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy,

Brama Stągiewna, wzniesiona zapewne w latach 1517-1519, została usytuowana w linii umocnień osłaniających od wschodu Wyspę Spichrzów. Dwubasztowy zespół Bramy Stągniewnej, bardzo nietypowy w swej bryle architektonicznej, budzi od dawna zainteresowanie badaczy. Przypuszcza się, że pierwotnie Brama miała stanowić układ trzech baszt flankujących dwa zawarte między nimi przejazdy: potężna baszta środkowa byłaby wówczas obstawiona dwiema mniejszymi. Ostatecznie jednak zrezygnowano z budowy trzeciej baszty – północnej – poprzestając na jednym przejeździe pomiędzy basztą większą zwaną Stągwią, i mniejszą nazywaną Stągiewką.

Szesnastowieczna Brama Stągiewna wzniesiona u wschodniego wylotu ul. Stągiewnej. Przed nią rozpoczyna się Most Stągiewny łączący Wyspę Spichrzów z Długimi Ogrodami.

Widok na Most Stągiewny wraz z Bramą Stągiewną. Most miał konstrukcję stalową, był obrotowy (obrót w prawo), jednoramienny.

Widok na Bramę Stągiewną (Milchkannengassentor) i Most Stągiewny, prawdopodobnie z Mostu Rogoźników,

Widok od ulicy Długie Ogrody na ruiny Baszty Stągiewnej i Most Stągiewny. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy (z lewej) i Szafarnia (z prawej). W oddali ruiny budynków przy ulicy Stągiewnej. Z prawej strony ułożone cegły z rozebranych budynków ulicy Długie Ogrody.