Widok na wschodnią część Długiego Targu. Największa kamienica to nr 38. Mieścił się w latach 1898-1927 pierwszy w Gdańsku bank będący własnością żydowską. Należał do spółki adwokata Alberta Meyera, radcy miejskiego i konsula Hiszpanii, oraz bankiera Alberta Gelhorna.

Zdjęcie przedstawia wnętrze Sieni Gdańskiej uroczyście otwartej 16 XI 1901 r. Mieściła się ona na parterze i na galerii w Nowym Domu Ławy przy Długim Targu 43. Prezentowany był w niej wystrój gdańskiej kamienicy patrycjuszowskiej z XVII w. Eksponaty (ok. 200) pochodziły przede wszystkim od gdańskiego kolekcjonera Lessera Giełdzińskiego. Plafon, który umieszczono na suficie pochodził z kamienicy przy ul. Długiej (dawna własność kupca, Jacoba Kabruna). Większość eksponatów w czasie II wojny światowej uległa rozproszeniu.

Pocztówka przedstawiająca nocny widok na Długi Targ i Zieloną Bramę. Na pierwszym planie, po lewej stronie Fontanna Neptuna.

Siedziba Konsystorza Administracji Apostolskiej w okresie WMG, ul. Chlebnicka 2. W latach 1817-37 mieściła się tu Szkoła Mariacka, pod koniec XIX w. mieszkanie urzędnika urzędu stanu cywilnego.

Widok z Długiego Targu na budynek Ratusza Głównego Miasta i fontannę Neptuna. W głębi ulica Długa.

Część Długiego Targu między ratuszem a Studnią Neptuna, nazywano w 1653 roku Ferkelmarkt (Prosięcy Targ). Była to raczej nazwa ironiczna.