Początki istnienia fortu u ujścia  Wisły do Bałtyku sięgają średniowiecza. W 2 ej poł. XVI w. powstał fort carré budowany pod nadzorem Hansa von Lindau, następnie Antonego van Obberghena. Obiekt pełnił funkcje militarne. Jego załoga kontrolowała statki wpływające do gdańskiego portu, a wieża do 1758 r. spełniała rolę latarni morskiej. W XIX r. znajdowało się tu również więzienie. Obecnie pełni funkcje muzealne.

Dworzec Główny został wybudowany w latach 1894–1900, w stylu tzw. „gdańskiego renesansu”. Projektantami zespołu budynków dworcowych byli Alexander Rundel, Paul Thomer i Georg Cuny.

Pocztówka dwuobrazkowa pokazująca kościół św. Wojciecha (przy Trakcie św. Wojciecha 440) oraz kaplicę pod tym samym wezwaniem (na pobliskim Wzgórzu św. Wojciecha). Początki kościoła sięgają XII w. i działalności przybyłych tu benedyktynów. Kościół tutejszy był poddawany rozbudowie; w 1537 r. uległ pożarowi. Odbudowany jeszcze w tym samym stuleciu, rozbudowany w XVII w. W XVIII w. gospodarzami byli tu misjonarze Wincentego a Paulo.

Zameczek Mormonów w Oliwie, nazwa żartobliwa

Zarośnięte po wojnie Wisłoujście. Ta twierdza o znaczeniu militarnym leży nad Martwą Wisłą. Jej najważniejszymi zadaniami były kontrola statków kupieckich, ich ochrona oraz nawigacja światłem latarni.

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.