Fragment Parku Oruńskiego z widocznym na zdjęciu stawem. Założenie parkowe z dworem należało przez kilkaset lat do gdańskich rodzin patrycjuszowskich. Zniszczone w 1813 r. Kolejny właściciel, F. A. Th. Hoene po 1814 r. odbudował dwór, przywrócił świetność założenia parkowego. Jego córka, Emily Hoene w 1917 r. przekazała posiadłość testamentem miastu.

Fragment Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Grota szeptów (na przeciw której znajduje się druga taka sama). Obie groty pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. , kiedy to powstały w parku takie różne atrakcje, jak pagórki, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na tej pocztówce dziewczyna próbuje usłyszeć, co druga osoba do niej szepce w drugie grocie (po przeciwległej stronie alejki).

Dawna kawiarnia "Meduza" w parku nadmorskim (Park Północny)

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Najstarsza część budynku, tzw. Stary Pałac, powstała w XV wieku, w stylu gotyckim. Z lewej strony katedra.

Park Zdrojowy (Kurgarten) wieczorem oświetlony był setką kolorowych, elektrycznych lamp. Główna ścieżka spacerowa (promenada) była wyłożona drewnianym parkietem, by goście nie wzniecali kurzu.