Kościoły pw. św. Elżbiety i św. Józefa widziane z wałów okalających Stare Miasto.

Obszerny hol w Nowym Domu Ławy zwany Sienią Gdańską (Danziger Diele), służył od 1901 r. jako miejsce ekspozycji różnych dzieł gdańskich rzemieślników, w sporej części pochodzące kolekcji Lessera Giełdzińskiego.

Dworzec kolejowy w Starogardzie został otwarty w 1871 roku, przy okazji uruchomienia linii kolejowej Piła-Starogard Gdański-Tczew.

Widok na Tczew, fragment miasta. Na pierwszym planie wieża podominikańskiego kościoła św. Stanisława Kostki. Kościół pochodzi z XIV wieku, hełm z pierwszej połowy XIX.

Pocztówka przedstawiająca obraz (akwarelę) wnętrza Izby Rady Gdańska mieszczącej się naprzeciwko Ratusza Głównego Miasta przy Langasse 41 (dzisiejsza ulica Długa).

Gdańsk, Dolne Miasto, narożnik ul. Łąkowej i Kieturakisa (niegdyś Śluza). W 1853 r. w dawnym Dworze Uphagenów otwarto szpital katolicki NMP, w którym do 1945 r. posługiwały boromeuszki. Na potrzeby zakonnic oraz chorych dobudowano do szpitala kaplicę, którą z czasem zaczęto rozbudowywać. W ten sposób powstał kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, dostępny także dla katolików niebędących pacjentami. Szpital też był rozbudowywany: powstało skrzydło budynku wzdłuż ob. ul. Kieturakisa.