Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej i południowej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów. Po środku ulicy aleja z drzewami.

Widok na całą ulicę Długie Ogrody. Po prawej stronie ulicy widoczne tory tramwajowe i tramwaj. Widoczne pierzeje po dwóch stronach ulicy, przez środek ulicy aleja z drzewami. Obieg 1908 rok.

Widok na zachodnią część ulicy Długie Ogrody. Widać nadjeżdżający tramwaj i samochód. Na środku podwójnej ulicy alejka z drzewami, ławkami i idącymi ludźmi Po przeciwnej stronie ulicy ledwo widoczna nisko zabudowana pierzeja północna Długich Ogrodów. Na środku fotografii za drzewami widoczne baszty Bramy Stągiewnej.

Widok z Długiego Targu, obsadzonego drzewami na budynek Ratusza Głównego Miasta Pocztówka pochodzi z albumu "Danzig. Nach einer Radierung vn Berthold Hellingrath" zawierającego 10 pocztówek, będących przedrukiem akwafort znanego malarza (związanego z Gdańskiem) Bertholda Hellingratha.

Niemiecki kołowy samochód pancerny ADGZ z jednostek SS-Heimwehr Danzig rusza w kierunku podpalonego budynku Poczty Polskiej w Gdańsku przy Placu Heweliusza (Heveliusplatz). Pojazd widziany od tyłu na łuku ulicy, w otwartych trójkątnych bocznych drzwiach sylwetki wychylających się żołnierzy, na tylnim pancerzu namalowany białe symbole: u góry runy SS i poniżej biała trupia czaszka. Po lewej dwa budynki mieszkalne, przed którymi stoi grupa żołnierzy niemieckich. Dalej na wprost budynek Poczty Polskiej, spowity kłębami dymu z płomieni na ulice przed otaczającym budynek parkanem. Po prawej fragment skweru z trawnikiem i drzewami, na chodniku stoją grupkami (po 2) kolejni niemieccy żołnierze. Zakaz kopiowania, zasób dostępny w zbiorach IPN, sygnatura: GK-5-1-10-8

Gdańsk, Mały Błędnik - ogród, który powstał w 1 - szej poł. XIX w. w pobliżu Targu rakowego, nad Kanałem Raduni. Został powiększony u schyłku XIX w. po likwidacji fortyfikacji miejskich, Widoczny w głębi po lewej stronie gmach, w którym przed I wojną światową mieściła się komenda główna gdańskiego garnizonu wojskowego, zaś po utworzeniu WMG - urzędował w nim Wysoki Komisarz Ligi Narodów. Willa, której dach widoczny jest za drzewami - mniej więcej po środku zdjęcia - to zapewne własność kupca Simona Ankera (adres: Hucisko 2).

Widok na jelitkowską plażę. Widoczne suszące się sieci i kutry rybackie wyciągnięte na brzeg. Wzdłuż plaży, obsadzona drzewami, promenada spacerowa biegnąca do Sopotu.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza podczas jego zalesiania pomiędzy drzewami iglastymi zasadzono brzozy tworzące napis - nazwisko leśnika: "Danz" oraz datę: 1896.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza, podczas jego zalesiania miedzy drzewami iglastymi posadzono brzozy tworzące napis "Danz" (nazwisko leśnika ) oraz datę "1896").

Pocztówka przedstawia ul. Opata Rybickiego widzianą w kierunku obecnej ulicy Grunwadzkiej w Gdańsku-Oliwie. Po lewej stronie za drzewami znajduje się Park Oliwski. Początki Parku Oliwskiego sięgają XVI w. , kiedy założono ogród przylegający do rezydencji opackiej. W XVIII w. powstało pierwsze założenie parkowe, w stylu rokokowym. Dalsze przemiany nastąpiły na przełomie XVIII i XIX w. z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena - wtedy powstały kręte ścieżki, mostki, pagórki, stawy, altana, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park został przekształcony w ogród dendrologiczny. Pocztówka w obiegu od 6 VII 1943 r.

Po południowej stronie Doliny Radości, na zboczu wzgórza, podczas jego zalesiania, pomiędzy drzewami iglastymi posadzono brzozy. Utworzyły one napis - nazwisko leśnika: "Danz" oraz datę: 1896". Pocztówka w obiegu od 19 VII 1909 r.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Teren 13 ha, pomiędzy ul. Opacką a Opata Rybińskiego. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , kiedy to przy rezydencji opackiej powstał ogród. W XVIII w. z inicjatywy opata Rybińskiego powstał rokokowy ogród; dalsze przekształcenia tego terenu dotyczą przełomu XVIII i XIX w. i są związane z pracami ogrodnika Saltzmanna. Na pocztówce pokazana jest jedna z alej parkowych z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami, którą spaceruje kobieta z dzieckiem.

Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Pocztówka przedstawia aleję w Parku Oliwskim (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), obsadzoną równo przystrzyżonymi drzewami i krzewami, z której niegdyś rozciągał się widok na Zatokę Gdańską. Na tej pocztówce pokazane są dwie kobiety w wyjściowych strojach, które spacerują po parku.

Na górnym zdjęciu widzimy tory kolei wąskotorowej łączącej Osice z cukrownią w Cedrach Wielkich. Za drzewami widoczna wieża kościoła z przełomu XIV i XV wieku. Na zdjęciu dolnym gospoda Richarda Blocka -jej wschodnia część zachowała się do dzisiaj i pełni funkcję świetlicy wiejskiej.

Na pocztówce widzimy dawny kościół luterański Świętego Jerzego (obecnie kościół katolicki, parafialny, pod wezwaniem Świętego Jana Bosko). Za drzewami po lewej plebania i najstarsza oruńska gospoda Pod Kolorowym Koziołkiem. Widzimy również końcowy przystanek linii nr 6 z oczekującym na pasażerów tramwajem.

Dwuobrazkowa pocztówka z miejscowości Leszkowy. Na zdjęciu górnym gospoda Maxa Schatzke (budynek ten mógł być zlokalizowany przy głównej drodze wiejskiej,mniej więcej na terenie dzisiejszej posesji nr 17). Na zdjęciu dolnym zasłonięty drzewami kościół.

Widok ul. Głównej (Hauptstrasse). Widoczny zakład fryzjerski Paula Plegera.Wzdłuż ulicy tory tramwajowe linii nr 6 łączącej Orunię ze Śródmieściem.Z całego szeregu budynków do dzisiaj zachował się jednopiętrowy dom na końcu,zasłonięty drzewami i wozem konnym (Trakt Świętego Wojciecha nr 72). Między budynkami po prawej znajduje się wjazd na obecną ul.Dworcową.