Aleja powstała w latach 1768-1770, na miejscu istniejącej drogi z Gdańska do Oliwy. Inicjatorem i fundatorem był burmistrz Daniel Gralath.

W latach 1907 - 1926 Jelitkowo było częścią Oliwy.

Widok od strony południowej na kościół.Kościół św. Jakuba stoi w najwyższym punkcie w starej części Oliwy przy zbiegu ulic Opackiej i Cystersów. Pochodzi z około 1592 roku.

Widok na Oliwę ze wzgórza Pachołek. Na pierwszym planie katedra i zabudowania katedralne.

Album fotograficzny autorstwa Fritza Feldnera został wydany przez wydawnictwo Stengel & Co. Był to zbiór 12 fotografii Oliwy i Jelitkowa i nosił tytuł "Erinnerung an Oliva".

Panorama Oliwy widoczna z punktu widokowego na Wzgórzu Pachołek (pierwszy pawilon widokowy zbudowano tam w pierwszej połowie XIX w. , zaś w 1882 r. cesarz Wilhem I ufundował tamże murowaną wieżę widokową). Widoczny staw młyński przy Młynie IX oraz strzelista wieża ewangelickiego kościoła Pojednania (ob. katolicki kościół Królowej Korony Polskiej. )

Fragment panoramy Oliwy widzianej ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Widoczny m. in. staw młyński przy Młynie IX oraz strzelista wieża ewangelickiego kościoła Pojednania (ob. katolicki kościół Królowej Korony Polskiej, którego gospodarzami są cystersi).

Panorama Oliwy widoczna ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Już w pierwszej poł. XIX w. wybudowano na szczycie tego wzgórza pawilon widokowy, zaś w 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował tamże neogotycką murowaną wieżę widokową. Została ona wysadzona przez niemieckie wojsko 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono tamże wieżę o konstrukcji żeliwnej, modernizowaną w 2009 r.

Centralne miejsce starej Oliwy.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Zdjęcie przedstawia grupę osób, które wypoczywają w parku. Zatrzymały się przed kaskadą na Potoku Oliwskim. Takie atrakcje, jak kaskada zostały utworzone na tym terenie na przełomie XVIII i XIX w. przez ogrodnika Saltzmanna specjalnie sprowadzonego do Oliwy przez opata Karla Hohenzollerna - Hechingena.

Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. - kiedy to wybudowano tu pierwszą rezydencję opacką. W XVIII w powstał rokokowy park. Dalszych przekształceń dokonano na przełomie XVIII i XIX w. , z inicjatywy opata Karla Hohenzollerna - Hechingena, który sprowadził do Oliwy ogrodnika Saltzmanna. Wtedy to powstały kręte ścieżki, pagórki, altany, mostki, kaskada na Potoku Oliwskim. Na pocztówce widoczna altana wśród zielonych drzew, krzewów oraz kolorowych kwiatów.

Widok na fragment Oliwy z widoczną charakterystyczną bryłą archikatedry św. Trójcy, która pierwotnie (przez kilkaset lat była świątynią klasztorną cystersów). Początki tego kościoła sięgają XII w. Po kasacie zakonu cystersów, w 1 ej poł. XIX w. stał się świątynią parafialną dla katolików, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - podniesiony do rangi katedry. Obecnie - po ustanowieniu archidiecezji gdańskiej - pełni funkcję archikatedry.

Pocztówka napisana w języku polskim i wysłana z Oliwy do Wrześni (Wreschen).

Kościół św. Jakuba stoi przy zbiegu ulic Opackiej i Cystersów, w najwyższym punkcie w starej części Oliwy . Pochodzi z około 1592 roku. Wcześniej mógł istnieć w tym miejscu drewniany kościółek z ok. 1300 roku.

Archikatedra św. Trójcy widziana od strony zachodniej. Charakterystyczna fasada z portalem głównym pochodzącym z końca XVII w. oraz dwiema wieżami nakrytymi szpiczastymi hełmami. Przez kilkaset lat był to kościół klasztorny cystersów (przybyłych do Oliwy w 1186 r.), po kasacie zakonu kościół parafialny katolicki, zaś po ustanowieniu diecezji gdańskiej w 1925 r. - katedralny. Obecnie podniesiony do rangi archikatedry.

Pocztówka wykonana w czasie, gdy Oliwa nie była jeszcze przyłączona do Gdańska.

Centralne miejsce starej Oliwy. W głębi widoczny częściowo nłyn (zachowany do dzisiaj) i wzgórze Pachołek.

Widok na rynek we Wrzeszczu od strony Oliwy. Z lewej róg obecnej ulicy Dmowskiego. Stan przed 1909 r., obieg 1916 r. Na parterze narożnej kamienicy działał do ok. 1912 r. sklep z wyrobami żeliwnymi i artykułami gospodarstwa domowego Magnusa Badena.

Grunwaldzka, róg Partyzantów po lewej (obecnie Olimp), po prawej wylot Dmowskiego. Żaden z budynków nie dotrwał do naszych czasów.

Perspektywa ul. Grunwaldzkiej w kierunku Oliwy, odcinek między Miszewskiego a Waryńskiego. Po wojnie po kamienicach z prawej strony pobiegła nitka jezdni do Oliwy.

Fragment dawnego kompleksu koszarowego przy Adolf-Hitler-Strasse (al. Grunwaldzka), widok w stronę Oliwy. W okresie Wolnego Miasta Gdańska siedzibę miała tu policja gdańska (Schutzpolizei).

Widok Hauptstrasse (Grunwaldzka) w kierunku skrzyżowania z Eschenweg (Jesionowa) i Kastanienweg (Lendziona). Zachowała się część zabudowy po prawej stronie, choć uległa przebudowie. Po lewej stronie zachował się dom z cebulastą wieżyczką. Obieg 1909 r.

Fragment Grunwaldzkiej między De Gaulle’a a Jesionową, wylot De Gaulle’a na wysokości wozu; naprzeciwko obecnie jest przeskok na drugą nitkę Grunwaldzkiej. Za domem z wykuszem znajduje się brama i przejście do Ritterhof zwane Privetweg, gdzie mieszkała Gabriela Danielewicz oraz Kazimierz Wiłkomirski.

Widok Haupstrasse w kierunku Oliwy, za jej skrzyżowaniem z Bahnofstrasse (Dmowskiego), ok. 1902 r.