Widok na wieżę Ratusza Głównego Miasta z okna wieży Kościoła Mariackiego.

Karczma "Trzy Świńskie Głowy" bardzo popularna wśród gdańszczan - począwszy od 1 poł. XIX w. Początki jej sięgają 1568 r., kiedy to taką karczmę założył burmistrz gdański, Constantin Ferber na wydzierżawionych przez siebie gruntach. Jej nazwa nawiązywała do jego herbu: trzech świńskich łbów. W XIX w. urządzono wokół niej ogród dla gości, podium dla orkiestry oraz wybudowano drewnianą wieżę widokową. Kartka w obiegu od 9 VI 1898 r.

Karczma "Trzy Świńskie Łby" (budynek nie zachowany) w Lipcach przy ob. ul. Bartniczej. Jej początki sięgają 1568 r., kiedy to burmistrz gdański, Constantin Ferber wydzierżawił teren i wybudował karczmę. Nadał jej nazwę nawiązującą do swego herbu: trzech świńskich łbów. W XIX w. istniała tam ogólnodostępna gospoda, wokół której urządzono ogród dla gości z podium dla orkiestry oraz wybudowano drewnianą wieżę widokową. Miejsce bardzo popularne wśród gdańszczan.

Katolicki kościół św. Franciszka przy ul. Kartuskiej 186. Ceglana, trójnawowa bazylika transeptowa została wybudowana dla okolicznych katolików w latach 1904 - 06 wg. proj. Augusta Menkena z Berlina. Prezbiterium umieszczono od wschodu, wieżę (usytuowaną asymetrycznie - od zachodu). Pierwotnie wieża miała wysokość 57 m (po odbudowie po II wojnie światowej wieża ma 49 m wysokości).

Karczma "Trzy Świńskie Głowy" w Gdańsku - Lipcach została po raz pierwszy założona w 1568 r. przez gdańskiego burmistrza Constantina Ferbera, który wydzierżawił ten teren. Nadał karczmie nazwę nawiązującą do swego herbu, w którym były trzy świńskie łby. W XIX w. powstała w tym miejscu ogólnodostępna gospoda, bardzo popularna wśród gdańszczan. Przylegał do niej ogród z podium do orkiestry. Wybudowano także w pobliżu drewnianą wieżę widokową, którą widać na pocztówce.

Zdjęcie pokazuje kościół św. Katarzyny widziany z ul. Na Piaskach. Początki kościoła św. Katarzyny sięgają czasów Książąt Pomorskich. Ocalał w czasie Rzezi gdańszczan w 1308 r. Następnie był rozbudowywany, dobudowano do niego wieżę, którą w 2 poł XV w. podwyższono. W XVII w. nakryto ją renesansowym hełmem w kształcie podwójnej latarni.

Pożar wieży kościoła św. Katarzyny miał miejsce 3 VII 1905 r. Spłonął wtedy hełm wraz z carillonem. Pocztówka pokazuje stan z przed pożaru, płonącą wieżę oraz stan po pożarze.

Na zdjęciu górnym budynek sklepu kolonialnego i gospody Paula Kerstena. Lokal stał przy Hauptstrasse 9 (dzisiaj Ogrodowa). Na zdjęciu dolnym widzimy plac z pomnikiem ku czci mieszkańców poległych w I wojnie światowej oraz wieżę kościoła parafialnego (oba obiekty rozebrane po wojnie).

Panorama Oliwy widoczna z punktu widokowego na Wzgórzu Pachołek (pierwszy pawilon widokowy zbudowano tam w pierwszej połowie XIX w. , zaś w 1882 r. cesarz Wilhem I ufundował tamże murowaną wieżę widokową). Widoczny staw młyński przy Młynie IX oraz strzelista wieża ewangelickiego kościoła Pojednania (ob. katolicki kościół Królowej Korony Polskiej. )

Panorama Oliwy widoczna ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Już w pierwszej poł. XIX w. wybudowano na szczycie tego wzgórza pawilon widokowy, zaś w 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował tamże neogotycką murowaną wieżę widokową. Została ona wysadzona przez niemieckie wojsko 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono tamże wieżę o konstrukcji żeliwnej, modernizowaną w 2009 r.

Wzgórze Pachołek (100, 5 m) z murowaną neogotycką wieżą widokową ufundowaną w 1882 r. przez cesarza Wilhelma I; wysadzoną w powietrze przez Niemców 23 III 1945 r. W jej miejsce ustawiono w 1945 r. wieżę o żeliwnej konstrukcji (zmodernizowaną w 2009 r.) U stóp wzgórza opat Joseph von Hohenzollern kazał wybudować murowany dwór (w miejsce budynku wyburzonego w 1816 r.), który ob. pełni funkcję domu mieszkalnego.

Zdjęcie przedstawia drogę wiodącą na szczyt wzgórza Pachołek (Karlsberg). Na wzgórzu tym na początku XIX w. wzniesiono pawilon widokowy, zaś w 1882 r. - z inicjatywy cesarza Wilhelma I - murowaną, neogotycką wieżę widokową. Pocztówka ukazuje grupę osób, które wypoczywają na łonie natury, w pobliżu drogi prowadzącej do wspomnianego punktu widokowego.

Zdjęcie przedstawia początek drogi (wraz z drewnianą bramką) wiodącej na szczyt wzgórza zwanego Pachołek, a do 1945 r.: Karlsberg od imienia opata oliwskiego, Karla Hohenzollerna - Hechingena. Na początku XIX w. na tym wzgórzu ustawiono pawilon widokowy, zaś w 1882 r. - z inicjatywy cesarza Wilhelma I - murowaną, neogotycką wieżę widokową, wysadzoną przez wojska niemieckie 23 III 1945 r. Obecnie na szczycie wzgórza znajduje się żeliwna wieża widokowa.

Wzgórze Pachołek (Karlsberg), wys. 100, 8 m wznosi się u zbiegu ulic: Spacerowej i Opackiej. W 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował na nim neogotycką, murowaną wieżę widokową - w miejscu wcześniejszego pawilonu widokowego. Wieża ta została wysadzona przez wojska niemieckie 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono w jej miejsce wieżę z żeliwnej konstrukcji (zmodernizowana w 2009 r.).

Widok z Góry Jana (Wzgórza Zinglera) w kierunku wschodnim. Widoczne jeszcze niezabudowane działki przy dzisiejszej ulicy Juliusz Kossaka (Luisenthal) i wieżę kościoła pw. św. Apostołów Piotra i Pawła.

Pocztówka przedstawia znajdujący się na zapleczu restauracji "Pod Trzema Świńskimi Łbami" zagajnik i drewnianą wieżę widokową z której można było podziwiać panoramę Żuław.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Centralny plac Wrzeszcza wykształcił się do końca XVIII w. w miejscu zbiegu dróg. Widać charakterystyczną wieżę zegarową.

Postój taksówek na starogardzkim rynku. Widoczny budynek neorenesansowego ratusza i górującą nad nim wieżę kościoła pw. św. Katarzyny.