Wielki Młyn wybudowany na Starym Mieście nad kanałem Raduni w XIV w. Za dachem młyna widoczna wieża kościoła św. Katarzyny.

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Gdańsk, Stare Miasto ul. Wielkie Młyny - widoczny Wielki Młyn oraz nieistniejący budynek Państwowej Szkoły Rzemiosł

Na zdjęciu widoczny jest kościół św. Katarzyny (którego początki sięgają XIII w. , czyli czasów panowania książąt pomorskich w Gdańsku) oraz Wielki Młyn (wybudowany w XIV w. przez Krzyżaków). Młyn wzniesiono na wysepce zwanej Tarczą, którą otaczały wody Kanału Raduni - woda z napędzała koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r.

Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Leśny (Krzaczasty) Młyn - teren niegdyś należący do cystersów oliwskich, wypuszczany w dzierżawę. Na tym obszarze znajdowały się dwa młyny: XXIII i XXIV na Potoku Rynarzewskim. Ten drugi nie zachował się. Na początku XX w. w tej okolicy wybudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia dróg oddechowych, zaś młyn XXIII przystosowano do produkcji prądu. W 1945 r. (po zakończeniu II wojny) w dawnym Domu Kuracyjnym urządzono internat Państwowego Pedagogium. Po powstaniu Miejskiego Ogrodu Zoologicznego, teren ten znalazł się w jego obrębie.