Pocztówka "Pozdrowienia z Kłodawy" przedstawiająca charakterystyczne dla tej miejscowości budynki: dom towarowy Dinglera, kościół ewangelicki (obecnie pozbawiony wieży budynek mieszkalny), kościół katolicki pw. św. Jakuba z 1735 roku.

Ul. Piwna na Głównym Mieście z widoczną wieżą średniowiecznego kościoła NMP, która wyraźnie góruje nad miastem.

Widok z ul. Hallera na kościół pw. św. Andrzeja Boboli przy ul. Mickiewicza. Christuskirche wzniesiono w latach 1913 -1916 przy Barenweg (ul. Mickiewicza). Jest to styl neobarokowy.

Charakterystyczne dla Gdańska były ciasne zaułki otaczające prawie każdy kościół śródmieścia. Wojna zniszczyła większość z nich. Za najlepiej zachowany można uznać Zaułek Świętojański (dziś „Zachariasza Zappio”). Uliczka otaczająca kościół św. Jana, a właściwie plac, na którym stoi, był od początku związany z kościołem. Określano go jako Cmentarz Świętojański (1577 Johanniskirchhof), lub – do 1945 – Przy Kościele Św. Jana (1822 An der Johanniskirche). Tego rodzaju nazwy oddawano po polsku jako Zaułek, w tym przypadku Świętojański, ale w 1945 o tej uliczce zapomniano. W 1999 roku nadano jej nazwę Zaułek Zachariasza Zappio – nie wiedząc, że zasłużony dobroczyńca kościoła w XVII wieku ma już swoją ulicę: Czopową. Prawidłową nazwą jest Zaułek Świętojański.

Obraz A. Bendrata: "St. Marien in Danzig", przedstawiający zimowy widok na Kościół Mariacki z ulicy Piwnej.

Widok na Zaroślak oraz Biskupią Górkę. Na zdjęciu widoczne są wzniesione wzdłuż Kanału Raduni eklektyczne kamienice (przy ul. Zaroślak) z budynkiem ewangelickiego kościoła Zbawiciela. Kościół ten zbudowano w latach 1695 - 97 (budowniczy Bartel Ranisch) w stylu barokowym; po przebudowie w XIX w. nadano mu cechy nawiązujące do gotyku. Budowla jednonawowa, szkieletowa, z wieżą od strony wschodniej, z prezbiterium skierowanym na zachód. Zburzony w marcu 1945 r. , zachowała się jedynie podstawa wieży, w której przez jakiś czas mieścił się butik "Stary Dzwon". Pocztówka w obiegu od 27 XI 1913 r.