Na pocztówce widoczny jest plac Dominikański powstały po wyburzeniu zniszczonego w 1813 r. klasztoru dominikanów. Był on wykorzystywany przez pruskie wojsko jako plac musztry. Z końcem XIX w. wybudowano na nim Halę Targową, oddaną do użytku w 1896 r. Zdjęcie to zostało wykonane jeszcze przed zabudowaniem placu. Widzimy na nim - otaczający plac od południa - gotycki, ceglany kościół św. Mikołaja wzniesiony w pierwszej poł. XIV w., a obok niego dwie baszty – relikty średniowiecznych murów otaczających Główne Miasto od północy. Okrągła baszta nosiła miano Dominikańskiej; w XIX w. żartobliwie nazywano ją „Donicą” od porastającej ją roślinności. Znajdowała się w pobliżu okien kuchni klasztornej (klasztor został zniszczony w 1813 r. i nie już odbudowano go), stąd inna nazwa tej baszty: „Kiek in de Kok). Druga baszta – nakryta stożkowym dachem – otrzymała po II wojnie nazwę „Jacek” pochodzącą od patrona dominikanów, św. Jacka Odrowąża. Dominikanie posługiwali w kościele św. Mikołaja od średniowiecza do 1833 r. ; ponownie przejęli świątynię po II wojnie. Pocztówka znajduje się w obiegu od 1898 r.

Żołnierze z 17. pułku artylerii ciężkiej wraz ze swym dowódcą (o nazwisku Hapmann). Wojska te stacjonowały od 1911 r. w koszarach w Nowym Porcie przy ob. ul. Oliwskiej. W 1911 r. wybudowano na Stogach stanowiska artyleryjskie: dwie baterie - Wiejską (w rejonie ob. terminala DCT) oraz leśną - w lesie na wschód od ówczesnej wsi Stogi. Wtedy skierowano do ich obsługi żołnierzy ze wspomnianego oddziału. Stacjonowali oni w specjalnie wybudowanym baraku, widocznym na zdjęciu. W 1916 r. jednostkę tę wysłano do działań bojowych na frontach I wojny światowej.

Koszary w Nowym Porcie, przy Olivaer Straße 35C (ul. Oliwska), wybudowane w latach 1880–1882 dla 2 batalionów (artylerii pieszej oraz piechoty). Po roku 1922 przekazane w użytkowanie rządowi polskiemu na mieszkania polskich pracowników poczty, kolei i pracujących na Westerplatte.

Na pocztówce widać pruskich żołnierzy stojących przed koszarami przy ul. Kasztanowej 1. W czasach WMG mieścił się tu etap emigracyjny dla Polaków chcących osiedlić się w Wolnym Mieście. 1 września 1939 r. utworzono tu Obóz dla Jeńców Cywilnych. Obieg 1901 r.

20 XII 1808 r. zostały utworzone dwa pułki huzarów: 1. Przyboczny Pułk Huzarów (stacjonował w Gołdapi) i 2. Przyboczny Pułk Huzarów im. Królowej Prus Wiktorii (z siedzibą w Starogardzie Gd.). Pierwszy z nich 7 V 1817 r. otrzymał nowy garnizon w Gdańsku. Od 1861 r. określano go jako 1. Przyboczny Pułk Huzarów Nr. 1 Po połączeniu obu pułków huzarów przybocznych otrzymały one na garnizon nowe koszary we Wrzeszczu. Uroczystość wmaszerowania wojsk do tych koszar odbyła się 14 IX 1901 r. w obecności cesarza Wilhelma II.

Panorama Oliwy widoczna ze Wzgórza Pachołek (wys. 100, 8 m n. p. m.). Już w pierwszej poł. XIX w. wybudowano na szczycie tego wzgórza pawilon widokowy, zaś w 1882 r. cesarz Wilhelm I ufundował tamże neogotycką murowaną wieżę widokową. Została ona wysadzona przez niemieckie wojsko 23 III 1945 r. W 1975 r. ustawiono tamże wieżę o konstrukcji żeliwnej, modernizowaną w 2009 r.