Widok z tarasu przystani promowej na Westerplatte na nabrzeże Nowego Portu.

Bazylika N.M.Panny jest największym ceglanym kościołem świata. W ostatnich latach więźbę stalową zamieniono na drewnianą.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Widok na wzgórze Pachołek , ujęcie od strony stawu młyńskiego. U podnóża widać hotel i restaurację Waldhauschen.

Kościół św. Katarzyny w obecnej formie pochodzi z XIII-XV wieku. Katarzyna posiada obecnie 50-dzwonowy carillon. Ostatni dzwon został zawieszony w 2013 roku. Carillon to zespół minimum 23 zestrojonych ze sobą dzwonów, na których można grać za pomocą specjalnej klawiatury oraz w trybie automatycznym.

Kanał portowy w Nowym Porcie. Widoczne statki parowe oraz łódź żaglowa. Pasażerowie zajmują miejsca na statku pasażerskim (promie?). Pocztówka w obiegu od 26 XII 1911 r.