Kościół św. Barbary na Długich Ogrodach powstał z przebudowanej kaplicy w 1436 r. W 1456 r. został podniesiony do rangi kościoła parafialnego. Wielokrotnie uszkadzany. Obieg 1901 r.

W roku 1760 ukończono budowę pałacu przy Długich Ogrodach, na zlecenie Jerzego Augusta Mniszcha, zaufanego króla Augusta III. W 1796 r. stał się własnością króla Prus i ten przeznaczył budynek na siedzibę lokalnego gubernatora, a następnie dowódcy gdańskiego garnizonu i taką funkcję pełnił do roku 1905 kiedy został rozebrany ze względu na zły stan techniczny oraz wybudowania Komendantury generalnej u zbiegu ulic Silberhütte (Hucisko) i Elisabethwall (dziś Wały Jagiellońskie).

Ruiny południowej pierzei ulicy Długie Ogrody. Widoczne ruiny znajdują się przed skrzyżowaniem z ulicą Łąkową, patrząc w stronę Bramy Żuławskiej. Ulica Długie Ogrody oświetlana była przez charakterystyczne lampy zamontowane w latach 30 XX wieku. Widoczne są również stosy cegieł ze zniszczonych budynków.

Widok od ulicy Długie Ogrody na ruiny Baszty Stągiewnej i Most Stągiewny. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy (z lewej) i Szafarnia (z prawej). W oddali ruiny budynków przy ulicy Stągiewnej. Z prawej strony ułożone cegły z rozebranych budynków ulicy Długie Ogrody.

Widok na zrujnowane pierzeje ulicy Długie Ogrody, pośrodku ulicy sterta kaloryferów i instalacji ze zniszczonych budynków. Widoczne też stosy cegieł odzyskanych z ruin. Z lewej strony widoczna południowa nawa kościoła św. Barbary. W roku 1966 podjęto decyzję o całkowitej rozbiórce nawy południowej. W oddali widoczna Brama Długich Ogrodów (obecnie Brama Żuławska)

Obraz Bertholda Hellingratha przedstawiający ulicę Piwną z kościołem NMP. Pocztówka.