Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Kamienica nad Kanałem Raduni. Na pierwszym planie most łączący oba brzegi Kanału Raduni.

Ujęcie latarni morskiej i Góry Pilotów wykonane z drugiej strony kanału portowego. Piloci portowi przebywali tu całą dobę, gotowi do wprowadzenia statku z redy do kanału portowego.

Zmiana warty przed Bramą Wyżynną, w której od początku wieku mieścił się Główny Odwach. Z lewej strony widoczny hotel Danziger Hof. Obieg rok 1925.

Rewers zdjęcia do stereoskopu przedstawiającego wnętrze Bazyliki Mariackiej.

Rewers losu na loterię mającą na celu pozyskanie środków na budowę kościoła ewangelickiego na Siedlcach w Gdańsku