Pałac Opatów składa się ze Starego (XV w.) i Nowego Pałacu (XVII w.).

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Pałac Opatów w Parku Oliwskim (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza) - dawna rezydencja opatów cysterskich. Na pocztówce widoczne jest południowe skrzydło pałacu, którego początki budowy sięgają 1637 r. Jednak dopiero przebudowa w latach 1754 - 56 (z inicjatywy opata Jacka Rybińskiego) nadała mu cechy budowli rokokowej. Pałac został spalony w 1945 r. Odbudowano go w latach 1958 - 65, przeznaczając go na siedzibę Muzeum Narodowego (początkowo Działu Etnograficznego, dziś mieści się tu Oddział Sztuki Współczesnej). Pocztówka w obiegu od 4 V 1916 r.

Ujęcie Parku Oliwskiego od strony południowej. Początkiem dzisiejszego parku był przyklasztorny ogród założony przez cystersów.

Park Oliwski (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza). Widok na ceglaną bramę (w murze otaczającym park), prowadzącą do katedry. Brama przylega do budynku Spichrza Opackiego wybudowanego w 1723 r. na miejscu dwóch wyburzonych budynków. Po II wojnie światowej służył on za składnicę konserwatorską, zaś od 1988 r. stanowi siedzibę Muzeum Etnograficznego (oddział Muzeum Narodowego).

Widok na spichrz klasztorny (obecnie mieści się w nim Oddział Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku), zwany Opackim. Przed nim stoi wiatrak, współcześnie nie istnieje.