Wielki Młyn zbudowany został przez Krzyżaków na Starym Mieście, jako młyn zbożowy na wysepce zwanej tarczą (utworzonej przez ramiona Kanału Raduni). Po raz pierwszy wzmiankowany w 1364 r. W 1880 r. zainstalowano w nim napęd parowy, który zastąpił koła młyńskie. Młyn był czynny do 1945 r. Odbudowany po zniszczeniach pełnił funkcje magazynowe oraz wystawowe. Następnie otwarto w nim dom handlowy. Obecnie trwa adaptacja do funkcji muzealnych.

Jest to tzw. "Krzaczasty Młyn" lub "Leśny Młyn" i znajduje się w dolinie potoku rynarzewskiego.

Centralne miejsce starej Oliwy. W głębi widoczny częściowo nłyn (zachowany do dzisiaj) i wzgórze Pachołek.

Wielki Młyn (Grosse Mühle) zbudowany w roku 1350 przez Zakon Najświętszej Marii Panny dla którego m.in. poprowadzono kanał wód Raduni z okolic Pruszcza Gdańskiego. Budowlę usadowiono na wyspie zwanej Tarczą w rozwidleniu Kanału Radu. Fotografia pochodzi z albumu "Danzig und Umgebung in Bildern".

Malowniczy fragment Leśnego (Krzaczastego) Młyna wraz ze stawem młyńskim. Ze względu na specyficzny mikroklimat wybudowano na tym terenie Dom Kuracyjny dla osób z chorobami dróg oddechowych, w którym po II wojnie światowej otwarto internat Państwowego Pedagogium. Obecnie teren ten znajduje się w obrębie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego.

Od 1601 roku staw i młyn przeszedł w ręce gdańszczanina Jakuba Schwabego. W 1615 Schwabe popełnił samobójstwo z powodu malwersacji, których się dopuścił.