Wielki Młyn i Dom Młynarza stoją na wyspie zwaną Tarczą. Nazwa pochodzi od pisarza - "tarczowego" kontrolującego i spisującego w księdze tarczowej ciężar i jakość zboża przyjmowanego do zmielenia.

Widok z Bramy Długoulicznej (Złotej) na ulicę Długą, Widoczny Ratusz Głównego Miasta. Widoczne po obu stronach ulicy nazistowskie dekoracje i hitlerowskie flagi.

Widok na Motławę, Żurawia i Długie Pobrzeże. Motławą płynie łódź z pasażerami.

Widok z ulicy Mariackiej (Frauengasse) na Bazylikę Mariacką. Na fotografii widoczne przedproża i ludzie idący w stronę kościoła.

Budynek schroniska młodzieżowego na Biskupiej Górce został wzniesiony w latach 1938 – 40 wg projektu Hansa Riecherta, z inicjatywy Alberta Forstera. Kamień węgielny wmurowano 26 VII 1938 r. Schronisko oddano do użytku na początku 1940 r. Mogło zapewnić jednorazowo nocleg 500 osobom. Budowla nawiązywała do architektury gotyckich zamków krzyżackich. Zwieńczona była wieżą zegarową (mierzącą 25 m) z carillonem (składającym się z 22 dzwonów). Zegar wraz z carillonem został uruchomiony w lecie 1940 r. W szerokim oknie poniżej zegara zainstalowano mechanizm, który codziennie w południe uruchamiał walkę okrętów: karaweli „Peter von Danzig” (dowodzonej przez Paula Benekego) z z florencką galerą wiozącą słynny obraz H. Memlinga „Sąd Ostateczny”. Walka okrętów odbywała się przy dźwiękach carillonu. Północno – wschodni narożnik budynku ozdobiono rzeźbą Neptuna wykonaną przez Wilhelma Hasmanna. W marcu 1945 r. po zajęciu tego terenu przez Armię Czerwoną, działaniami jej wojsk dowodził gen. Paweł Batow (dowódca II armii Frontu Białoruskiego). W pierwszych latach powojennych znajdował się w tym budynku akademik dla studentów Politechniki Gdańskiej, następnie przejęła go Milicja Obywatelska. Aktualnie gospodarzem jest policja. 16 ocalałych dzwonów carillonu przeniesiono na wieżę odbudowanego Ratusza Głównego Miasta.

Taras kawiarni i cukierni Konditorei und Cafe znajdującej się w budynku przy ob. ul. Opata Rybińskiego 18. Budynek pochodzi zapewne z ostatniej dekady XIX w. Kawiarnię (i cukiernię) otwarto w nim w 1906 r. Jej właścicielem został Paul Neumann. Prowadził ją do 1916 r. Kolejnym właścicielem zarówno lokalu, jak i całego budynku został Oskar Kock. Rozbudował on obiekt, dostawiając m. in. widoczny na zdjęciu taras. Po zakończeniu II wojny światowej otwarto w tym budynku restaurację - kawiarnię "Savoy". Obecnie mieści się tamże lokal pod nazwą "Burger @ Classic Restaurant".