Park Oliwski - od 1955 r. im. Adama Mickiewicza. Początki parku na tym terenie sięgają XVI w. , czyli utworzenia ogrodu przylegającego do rezydencji opackiej. W XVIII w. przekształcono go w rokokowy ogród. Dalszym przekształceniom poddano na przełomie XVIII i XIX w., kiedy to powstały kręte alejki, mostki, pagórki, altany, kaskada na Potoku Oliwskim. W XIX w. park przekształcono w ogród dendrologiczny. Na pocztówce pokazana jest jedna z parkowych alej z równo przystrzyżonymi drzewami oraz krzewami.

Młyn Prochowy w Dolinie Potoku Prochowego (ob. ul. Kościerska 10), niegdyś własność cystersów oliwskich. Według numeracji z XIX w., był to młyn XXI nad Potokiem Oliwskim (i jego dopływami) - licząc od ujścia tego potoku do Zatoki Gdańskiej.

Wnętrze Staatliches Landesmusem fur Danziger Gaschichte, otwartego 18 marca 1928, w Pałacu Opatów w Oliwie. Na pocztówce widzimy zrekonstruowaną przez Otto Lienaua łódź (wykopaną na Oruni w lipcu 1933roku).

Jubileuszowy znaczek pocztowy. W górnej części napis "Tag der Heimat" poniżej wizerunek Pałacu Opatów w Oliwie.

Pocztówka dwuobrazkowa przedstawiająca fragmenty Parku Oliwskiego (od 1955 r. im. Adama Mickiewicza), zwanego niegdyś Parkiem Królewskim lub Klasztornym. Na pierwszym zdjęciu aleja ujęta w szpaler równo strzyżonych drzew, z której niegdyś widać było Zatokę Gdańską (tzw. Książęcy Widok). Na drugim zdjęciu jedna z dwóch grot szeptów, które były usytuowane na przeciwko siebie - po obu stronach alejki.

Ujęcie klasztoru w Oliwie oraz restauracji "Pod białym jagnięciem" przy ul. Polanki.