Brama Stągiewna jest zwieńczeniem ulicy Stągiewnej. Została zbudowana w latach 1517-19. Są tu dwie baszty połączone przesklepionym łącznikiem-przejazdem.

Widok od ulicy Długie Ogrody na ruiny Baszty Stągiewnej i Most Stągiewny. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy (z lewej) i Szafarnia (z prawej). W oddali ruiny budynków przy ulicy Stągiewnej.

Brama Stągiewna z basztami i Mostem Stągiewnym. Widok od strony ulicy Na Szopy. Widoczne skrzyżowanie z ulicami Szopy, Długie Ogrody i Szafarnią. Z lewej strony widoczna zabudowa Wyspy Spichrzów

Na pierwszym planie widoczny nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników. Wiadomo o nim tyle, że zbudowano go po przekopaniu ramienia Nowej Motławy w 1576 roku. Był wówczas mostem drewnianym, zwodzonym. Most do połowy XIX wieku był zamykany na noc. W 1892 r. został zastąpiony konstrukcją metalową i zaczął funkcjonować jako most zwodzony z dwuklapowym przęsłem środkowym, drogowo-tramwajowy. Otwieranie mostu było możliwe ręcznie a później zastosowano elektryczny mechanizm zwodzenia mostu. Na drugim planie Baszta Stągiewna i ulica Motławska.

Budowę bramy i dwóch wież rozpoczęto w 1517 r. Z powodu kształtu nazwano je Basztą Stągiewną i Stągwiami Mlecznymi. Można spotkać określenie na mniejszą basztę: Stągiewka lub Baszta Śmietanowa.

Widok na Bramę Stągiewną. Na pierwszym planie nieistniejący dzisiaj Most Rogoźników.