Wnętrze największej gdańskiej świątyni, vczyli kościoła Wniebowzięcia NMP, której początki sięgają czasów krzyżackich i jednocześnie lokacji Głównego Miasta Gdańska. Pełnił on rolę fary tej części miasta. Był on sukcesywnie rozbudowywany, aż osiągnął ostateczny kształt w początkach XVI w. W 2 poł XVI w. został przejęty przez luteran. Przez kilkaset lat pełnił rolę najważniejszej świątyni luterańskiej w Gdańsku. Bogate wyposażenie uległo w dużej mierze zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Dotyczy to również ambony, która widoczna jest na zdjęciu. Jej miejsce po II wojnie zajęła ambona z kościoła św. Jana.

Na pocztówce znajduje się widok na ulicę Piwną (Jopengasse) z charakterystycznymi dla Gdańska przedprożami i wieżę Kościoła Mariackiego.

Spojrzenie w głąb ulicy Złotników w kierunku ulicy Szerokiej. Pierwsza z lewej kamienica Wilhelma Bernthala nr 17/18. W 1377 r. była to ulica Ślusarska. Mieszkał tu Henryk Ungeradin, wg którego wizji rozbudowano kościół NMP. Początkowo mieszkali tu kowale i ślusarze, z czasem złotnicy.

Pocztówka reklamująca winiarnię Martina Lautenbachera "Martin Lautenbacher vorm. Carl Bodenburg, Weinstuben, Stadtkuche, Weinhandlung", przedstawiająca fasadę budynku winiarni z typowymi gdańskimi przedprożami.

Widok na kościół NMP od strony ulicy Piwnej. Kościół jest największą ceglaną świątynią na świecie.

Widok na kościół Mariacki. W tle panorama miasta Gdańsk. Na pierwszym planie dachy kamienic. Prawdopodobnie widok na kościół z wieży Ratusza Głównego Miasta. Na odwrocie pocztówki pieczątka pocztowa z datą 19.12.1904 r.