Obraz Carla Rochlinga przedstawia cesarza Wilhelma I na Górze Gradowej. Cesarz w towarzystwie nadburmistrza Wintera ogląda panoramę Gdańska. Grupa w ciemnych surdutach to rajcowie miejscy. Po prawej wiwatujący mieszkańcy. W Wielkiej Sali Wety obraz został zawieszony w 1893 r. Został ufundowany przez gdańskich restauratorów - braci Alberta i Wilhelma Jüncke. Prawdopodobnie przepadł w czasie wojny. Brak danych o ewakuacji.

Widok na Ławę Malborską i Szyprów Na dole figura króla Kazimierza Jagiellończyka.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Wnętrze Dworu Artusa, widok na piec kaflowy i figurę św. Jerzego

Widok z Długiego Targu na budynek Ratusza Głównego Miasta i fontannę Neptuna. Nad dachami kamienic widoczna masywna sylwetka Kościoła Mariackiego.

Dwór Artusa i Fontanna Neptuna. Pocztówka z rysunkiem wchodzi w skład albumu Gdańsk taki, jaki był (Danzig wie es war).