Członkowie stowarzyszenia Rheinländer w przebraniu na schodach Ratusza Głównego Miasta. Stowarzyszenie Rheinländer dbało o zachowanie i utrzymywanie rytuałów (Nadreńskich) obchodzenia karnawału. Były to m.in. palenie słomianych kukieł, toczenie płonącego koła z góry w dolinę czy karnawałowa kąpiel na czczo w celach zdrowotnych.

Zimowe ujęcie przedproża Ratusza Prawomiejskiego i fragmentu Długiego Targu. W głębi po lewej Fontanna Neptuna.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Fontanna Neptuna na Długim Targu została uruchomiona 9 października 1633 r. Po prawej kamienice królewskie, którym Neptun się kłania.

Widok na wieżę Ratusza Głównego Miasta z okna wieży Kościoła Mariackiego.

Długi Targ zamyka od strony Motławy Brama Zielona zbudowana w latach 1564-68 przez Regniera z Amsterdamu (projekt Hansa Kramera z Drezna). Wcześniej stał tu most i brama, zwana Domem Mostowym (1357 r.) lub Bramą Kogi (1378 r.)