Barokowa osiemnastowieczna ambona (niezachowana) z kościoła Wniebowzięcia NMP na Głównym Mieście.

Karta z publikacji "Gdańsk w starych rycinach" zawierającej 23 ryciny Johanna Carla Schultza.

Widok na Kościół Mariacki od strony ulicy Św. Ducha. W prawym rogu widoczny dach Kaplicy Królewskiej.

Fragment zabudowań plebani kościoła Mariackiego.

Zegar astronomiczny znajdujący się w kościele Wniebowzięcia NMP wykonany w latach 1464–1470, składa się trzech kondygnacji , mierzy 14 m wysokości. Został wykonany przez Hansa Düringera. Po wojnie został uruchomiony ponownie 9 V 1990 r. Na dużej tarczy pokazuje daty dzienne, dni tygodnia, świętych kalendarzowych, daty nowiu, święta liturgiczne; na małej tarczy - daty roczne i dane śr. chronologii: złota liczba, cykl słoneczny, indykt rzymski itp. Wskazówki środkowej kondygnacji pokazują: czas, pozycję Słońca i Księżyca w zodiaku, a w otworze ruchomego układu tarcz fazy Księżyca. W południe na dwóch platformach w górnej części zegara ukazuje się 4 ewangelistów i 12 apostołów, za nimi wyobrażenie śmierci.

Budowa Kaplicy Królewskiej była możliwa dzięki testamentowi prymasa Andrzeja Olszowskiego. Wprawdzie kaplica nosi nazwę Królewskiej, ale król Jan Sobieski dał tylko 20 000 złotych na jej budowę, a prymas zapisał w testamencie na ten cel 80 000.