Nieistniejący Dom Zdrojowy (Kurhaus) nad Wisłą w Sobieszewie (Bohnsack) na początku XX w. Budynek stał w okolicy ulicy Wodnej 2.

Panorama miasta Tczewa od strony Lisewa. Widoczny zabytkowy most i dwa tczewskie kościoły.

Dom kuracyjny w Sobieszewie (Bohnsack). Widok od strony Wisły. Na pierwszym planie żaglówki, widoczny też stateczek w przystani. Obieg 1918 rok.

Nowy Tor Wodny (Neufahrwasser) powstał w XVII w. i dał początek kanałowi portowemu i niemieckiej nazwie późniejszego Nowego Portu. Po lewej stronie Twierdza Wisłoujście.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych, co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Późnobarokowy hełm z 1721 roku był zwieńczeniem wieży do 1889 r. Po jego spaleniu (pożar spowodowany uderzeniem pioruna) hełm został odbudowany w formie stożka krytego łupkiem, który przetrwał do 1945 roku. Pocztówka wydana po 1905 r.